Klasa

Katecheza 33 - Chrześcijański wymiar epoki odrodzenia

wprowadzenie do tematu

1. Na początek przeczytaj opowiadanie z podręcznika ze str.107, a następnie zastanów się:

• Dlaczego artysta uważał, że największym wzorem do naśladowania jest Jezus Chrystus?

• Jakie jeszcze argumenty przemawiają za tym, że Jezus jest największym autorytetem i wzorem do naśladowania?

Od samego początku chrześcijaństwa powstawały kościoły i pałace, obrazy i rzeźby, na których przedstawiany był Chrystus, Maryja i święci. Nie można zrozumieć kultury, historii, architektury i sztuki Europy bez znajomości chrześcijaństwa.a teraz przeczytaj z podręcznika fragmenty „Epoka odrodzenia” i „Humanizm chrześcijański”, i sukcesywnie uzupełnij zadania 1 w „Kartach pracy”:

2. Epoka odrodzenia

Po długiej epoce średniowiecza nastąpiła epoka odrodzenia, nazywana także od jej łacińskiego określenia renesansem. Wydarzeniem rozpoczynającym nową epokę było, dla jednych, wynalezienie druku przez Jana Gutenberga (1450 rok) lub, dla innych, upadek Cesarstwa Bizantyńskiego (1453 rok) czy też odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba (1492 rok). Pierwsze zwiastuny prądów nowej epoki pojawiły się w sztuce włoskiej już w początkach XIV wieku. Rozkwit odrodzenia przypada na stulecia XV i XVI, natomiast w Polsce przeżywany był głównie w wieku XVI.

A teraz na podstawie tych wiadomości zapisz w „Kartach pracy” znaczenie terminu „renesans”.

Humanizm chrześcijański Epoka renesansu na nowo odkryła humanizm (łac. humanus – ludzki). Humaniści podkreślali godność człowieka, a ich hasłem stały się słowa rzymskiego komediopisarza Terencjusza: „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce”. W tym czasie zrodził się także humanizm chrześcijański, nowy nurt duchowy, w którym dowartościowano całego człowieka, jego duszę i ciało, oraz podkreślano, że został on stworzony nie tylko do szczęścia po śmierci, ale także po to, żeby był szczęśliwy na ziemi. Święty Franciszek Salezy przypominał, że tylko Jezus Chrystus pokazuje całą prawdę o człowieku, o pięknie jego ciała i nieśmiertelnej duszy.

Uzupełnij też znaczenie terminu „humanizm chrześcijański”.

3. Pomimo odwrotu od średniowiecza, epoka odrodzenia była silnie związana z chrześcijaństwem. Artyści renesansowi tworzyli wybitne dzieła inspirowane Biblią, często korzystając z duchowego i materialnego wsparcia za strony Kościoła. W podręczniku znajdziesz kilka wybitych dzieł tamtego okresu.

Zwróć uwagę na piękno takich dzieł jak: „Ostatnia wieczerza” Leonarda da Vinci, „Sąd ostateczny” i „Pieta” Michała Anioła, „Madonna Sykstyńska” Rafaela Santi. W epoce renesansu powstała też piękna muzyka.

4. W renesansie szczególnie podkreślano, że człowiek powinien wykorzystywać i rozwijać swoje talenty. Przekonanie to powinno być bliskie również współczesnym chrześcijanom. Przypomina nam o tym jedna z przypowieści zawartych w Ewangelii - przypowieść o talentach (Mt 25, 14–30):

Podobnie też [jest z królestwem niebieskim] jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obieg i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa [otrzymał]; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”. Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan”: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”. Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, widziałem, żeś jest człowiek twardy: żniesz ta, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!” Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów” (Mt 25, 14–30).

• Dlaczego Pan pochwalił pierwszego i drugiego sługę?

• Dlaczego ukarał trzeciego z nich?

• Jakie wskazania dla naszego życia płyną z tego tekstu?

Zwieńczeniem tej części katechezy jest odczytanie części „Zastosuj” z podręcznika:

Nie można zrozumieć kultury Europy bez chrześcijaństwa. Największe dzieła sztuki są przepojone wiarą w Jezusa Chrystusa. Bóg, Stwórca świata, zwraca się także do ciebie, zapraszając cię do współpracy w dziele stworzenia. Możesz to czynić na wiele sposobów, w każdym miejscu i czasie, na miarę swoich talentów. Nie musisz robić wielkich rzeczy, ważne, żebyś we wszystko, co robisz, włożył całe serce. Dzisiaj twoim wkładem w rozwój świata jest przede wszystkim solidna nauka. Staraj się uczyć najlepiej jak potrafisz!

Wykonaj jeszcze zadanie 2 w „Kartach pracy” - Łącząc, przyporządkuj poszczególnym autorom odpowiadające im dzieło.

9. Praca domowa

Napisz, w jaki sposób człowiek powinien rozwijać swoje talenty.

Dla chętnych:

Napisz, które dzieło renesansowe poznane na katechezie przemawia do Ciebie najbardziej i wyjaśnij dlaczego.

Zadania prześlij w wersji elektronicznej - pismo odręczne!

Klasa

Katecheza 34 - Przyczyny i przebieg reformacji

wprowadzenie do tematu

1. Na początek przeczytaj z podręcznika ze str.110 historię o św. Franciszku:

Święty Franciszek rozmawiał pewnego dnia z jednym z członków rady miejskiej jego rodzinnego miasta Asyżu. W czasie rozmowy radny uskarżał się przed świętym na zło, skandale i chaos, które plenią się w całym chrześcijańskim świecie, nie wyłączając Asyżu. Święty Franciszek udzielił wtedy temu szlachetnemu mężowi następującej rady: – Nie powinien się pan martwić z tego powodu, ponieważ jest lekarstwo na to, aby całe to zło uleczyć. – Jakie może być lekarstwo na tak wielkie zło? – zapytał radny. Święty Franciszek odpowiedział: – To jest bardzo proste. Pan i ja musimy starać się być najpierw takimi ludźmi, jakimi być powinniśmy. Kiedy tak się stanie, wtedy możemy zacząć poprawiać innych.

(ks. Marian Bendyk, Żyć Ewangelią)

2. Pomyśl:

• O czym rozmawiali św. Franciszek i członek rady miejskiej Asyżu?

• Jakiej rady udzielił radnemu św. Franciszek?

• W jaki sposób ta rada może odnosić się do nas?

Wiek XVI przyniósł wiele zmian w Kościele. Jednak nie wszystkie okazały się dobre, nawet jeśli ich intencje były szlachetne. Poznamy dzisiaj przyczyny i przebieg reformacji, która zmieniła oblicze chrześcijaństwa.

W XVI w. doszło w Kościele do podziału. Zapoczątkował go Marcin Luter, który dostrzegając różne nadużycia w Kościele, chciał go reformować. Przeczytaj teraz z podręcznika „Wystąpienie Marcina Lutra”, a następnie wypełnij zadanie 1 w „Kartach pracy” na str. 55.

Oprócz Marcina Lutra idee reformacji, choć nieco inaczej rozumiane, głosili także Jan Kalwin i Urlich Zwingli. Nieco później powstał także anglikanizm. Zatrzymajmy się jednak na najważniejszych poglądach Marcina Lutra i jego zwolenników.

Przeczytaj część podręcznika „Główne idee protestantyzmu”.

W trakcie lektury warto zwrócić uwagę na tezy które głosi protestantyzm. Wykonaj zad. 2 w zeszycie ćwiczeń.

3. Zastosowanie życiowe

Pomimo wielu różnic dzielących nas, katolików i naszych braci protestantów, mamy także wiele wspólnego. Tym, co nas łączy jest przede wszystkim wiara w Pana Boga, który jest Trójcą Osób, dlatego przyjmujemy ten sam chrzest „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Tym, co nas łączy, jest także szacunek dla Pisma Świętego, w którym zawarte jest prawdziwe słowo Boże. Trzeba przyznać, że to protestanci w szczególny sposób zachęcali do czytania i rozważania Pisma Świętego, i z tego względu zaczęli je tłumaczyć na języki narodowe. Praktycznym wnioskiem z dzisiejszej katechezy powinno być ponowne odkrycie, jak ważne jest Pismo Święte także dla nas, katolików. Powinniśmy je często czytać i zastanawiać się, co Pan Bóg chce nam powiedzieć.

4. Notatka

Od wystąpienia Marcina Lutra w 1517 roku rozpoczęła się reformacja, która doprowadziła do powstania wspólnot protestanckich. Odrzucają one zwierzchnictwo papieża i w inny sposób rozumieją wiele prawd wiary. Współcześnie chrześcijanie różnych wyznań dążą do jedności i podkreślają, że łączy ich wiara w Trójcę Świętą.

5. Praca domowa

Dla chętnych:

Wykonać prezentację multimedialną zachęcającą do czytania Pisma Świętego i przesłać e-mailem.

Klasa

Katecheza dodatkowa - Święty Jan Paweł II

Jest to katecheza z okazji 100-tnej rocznicy urodzin św. Jana Pawła II dla klas V-VIII.

Katecheza w całości przygotowana jest w formie zadań interaktywnych przy pomocy aplikacji Genially.

Aby uruchomić lekcję wystarczy skopiować niżej podany link i otworzyć w przeglądarce Google.

Zadania wykonujemy w kolejności podanej wg instrukcji zawartej bezpośrednio w prezentacji dostępnej tutaj.

Jedyne narzędzia niezbędne do realizacji katechezy to komputer z dostępem do Internetu.

Powodzenia!

Klasa

Katecheza 35 - Dzieło Soboru Trydenckiego

wprowadzenie do tematu

Na poprzednich katechezach mowa była o trudnej sytuacji Kościoła na początku XVI w. - o reformacji i poglądach jej zwolenników. Na dzisiejszej katechezie zatrzymamy się nad odpowiedzią Kościoła katolickiego na reformację. Przeczytaj jednak najpierw część podręcznika zatytułowaną „Kontekst historyczny”, ze str. 113.

W takiej sytuacji Kościół katolicki podjął próbę reformy i w tym celu w 1545 roku rozpoczął się sobór w Trydencie. Znając ówczesną sytuację, wyobraź sobie teraz, że jesteś tym, który zaprasza na sobór w Trydencie. Zredaguj zaproszenia do wybitnych ludzi tamtego czasu i napisz w nim, dlaczego zwoływany jest sobór i nad czym będzie obradował.

Zadanie 1. Utwórz zaproszenie na Sobór Trydencki i zamieść w nim informacje dotyczące tematyki obrad. (str. 57)

Zapewne nie było łatwo. No cóż.

W latach 1545–1563 w Trydencie (dzisiejsze Włochy) odbył się sobór powszechny zwołany przez papieża Pawła III. Był on nie tylko odpowiedzią na poglądy protestantów, ale miał być przede wszystkim próbą pojednania walczących ze sobą wyznawców Chrystusa. Protestanci jednak na sobór nie przybyli. Na Soborze Trydenckim najznamienitsi duchowni i świeccy przedstawiciele ówczesnego Kościoła obradowali nad dwoma podstawowymi zagadnieniami. Pierwsze dotyczyło prawd wiary kwestionowanych przez Marcina Lutra i jego następców. Drugie skupiało się wokół przeprowadzenia koniecznych zmian w Kościele.

Przeczytaj teraz poniższy tekst i na jego podstawie o postaraj się wypełnić zadanie 2 w „Kartach pracy”. Nie powinieneś mieć z tym większych problemów.

Postanowienia Soboru Trydenckiego W kwestiach prawd wiary:

• Istnieją dwa źródła Objawienia – Pismo Święte i Tradycja,

• Jezus Chrystus ustanowił siedem sakramentów, a Eucharystia nie jest jedynie symbolicznym, lecz prawdziwym Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa,

• Wierni są zobowiązani do posłuszeństwa papieżowi – jako następcy św. Piotra oraz biskupom – następcom apostołów.

Kontynuując...

To, jaki jest i będzie Kościół zależy także od nas, od naszego zaangażowania i konkretnych działań. Chcąc uświadomić sobie lepiej, co możemy i powinniśmy zrobić, aby Kościół dla każdego z nas był prawdziwym domem, wykonaj zadanie 3 w „Kartach pracy”. Zapisz także notatkę.

Notatka:

W latach 1545–1563 w Trydencie odbył się wielki sobór odpowiadający na zarzuty protestantów i reformujący ówczesny Kościół. Sobór przypomniał najważniejsze prawdy wiary katolickiej, a także wypracował nowe zasady życia Kościoła katolickiego.

A dla zdolnych... uda Ci się połączyć postaci związane z Soborem Trydenckim z wydarzeniami? (zad. 4. str. 58).

Wykonaj zdjęcia tych dwóch stron i prześlij je do oceny :)

Klasa

Katecheza 54 - Zesłanie Ducha Świętego

Na początek przeczytaj poniższe świadectwo. Znajdziesz je również w podręczniku:

"Przed moim bierzmowaniem nigdy nie modliłem się do Ducha Świętego i prowadziłem życie grzeszne... Skoro jednak miałem otrzymać sakrament bierzmowania, to zapragnąłem przyjąć go w pełni...

Wyspowiadałem się więc, szczerze żałując za grzechy i z pragnieniem oczyszczenia swojej duszy przed bierzmowaniem, tak aby Duch Święty mógł rzeczywiście na mnie zstąpić... po spowiedzi poprosiłem Pana Boga, abym do czasu bierzmowania, które było na drugi dzień, nie popełnił już żadnego grzechu i wierzę, że Pan udzielił mi tej łaski...

Bezpośrednio przed bierzmowaniem poszedłem sam do swojego pokoju i odmówiłem modlitwę do Ducha Świętego, tę, którą mieliśmy podaną na początku indeksu, tj. modlitwę z prośbą o Dary Ducha Świętego, i tę, która była na końcu...

Następnie poprosiłem z całego serca Ducha Świętego, żeby rzeczywiście na mnie zstąpił, bo wiedziałem, że bierzmowanie ma się tylko raz w życiu... to jest szczególny moment...

Byłem niesamowicie podekscytowany i czułem się niesamowicie czysty duchowo po tej spowiedzi...

W czasie bierzmowania organista śpiewał tę piosenkę: Duchu Święty wołam przyjdź bądź jak ogień w duszy mej, bądź jak światło w ciele mym, ROZPAL MNIE

I gdy to śpiewał, a biskup nas namaszczał Duchem, to tak bardzo zapragnąłem, żeby ten Duch Święty rozpalił i mnie, że poprosiłem ze łzami: ROZPAL MNIE, ROZPAL i MNIE DUCHU ŚWIĘTY, po prostu uczyniłem te słowa swoimi...i śpiewałem po cichu ze łzami w oczach..., o mało nie wybuchnąłem płaczem..., ale wstyd mi było..., bo mój świadek był za mną... i wtedy poczułem coś w rodzaju Ognia w swoim wnętrzu..., pierwszy raz w życiu... poczułem, że Bóg jest Ogniem Miłości... […]. Ja chcę należeć do takiego Boga... ja chcę czcić takiego Boga... ja nie chcę grzeszyć przeciwko takiemu Bogu...

(http://charizmaticcatholic.blogspot.com/p/doswiadczenie–ducha–swietego.html)

A teraz zastanów się:

• W jaki sposób autor tego świadectwa przygotowywał się do przyjęcia sakramentu bierzmowania?

• Jak przeżył przyjęcie tego sakramentu?

• Jaką decyzję podjął i dlaczego?

Autor tego świadectwa głęboko przeżył przyjęcie sakramentu bierzmowania. Doświadczył w nim osobistego spotkania z Duchem Świętym. Postanowił także już więcej nie grzeszyć przeciwko Bogu, który tak bardzo go kocha.

Twoje bierzmowanie zbliża się wielkimi krokami. Ks. Biskup ogłosił, że będzie ono miało miejsce 6. lipca o godz. 16.00 w kościele bł. Karoliny Kózki. Co prawda jest to okres wakacji. Jeśli ktoś nie mógł by w tym czasie przystąpić do tego sakramentu, lub bał się z powodu wirusa - może do niego podejść w późniejszym czasie.

Ponieważ tak niewiele dzieli cię od tego, czego doświadczyli Apostołowie, chciejmy spojrzeć na ten sakrament od jego początku.

Wróćmy do historycznego zesłania Ducha Świętego, o którym już wiele wiesz. Wykonaj zadanie 1 w „Kartach pracy”, ze str. 89: Na podstawie swojej wiedzy odpowiedz na pytania w tabeli.

Gdybyś miał z tym kłopot przeczytaj fragment Pisma Świętego lub część podręcznika „Historyczne zesłanie Ducha Świętego”:

Jezus Chrystus obiecał apostołom, że nie zostawi ich samych i ześle im Ducha Świętego. Dziesięć dni po Jego wniebowstąpieniu, kiedy apostołowie wraz z Maryją przebywali w Wieczerniku, obietnica została spełniona. Wydarzenie to zostało opisane w Dziejach Apostolskich:

Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął [jeden]. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym [...] (Dz 2, 1–4a).

Zesłanie Ducha Świętego całkowicie zmieniło życie apostołów. Po śmierci Jezusa, a nawet po Jego zmartwychwstaniu, bali się, że będą prześladowani przez przywódców żydowskich i z tego powodu nie mieli odwagi, aby głosić Ewangelię. Zobaczmy, jak wyglądało ich życie już po zesłaniu Ducha Świętego. Postaraj się wykonać zadanie 2 ze str. 89. Pamiętaj, że praca z tekstem będzie owocować na egzaminie z języka polskiego :)

Podsumowując:

Po zesłaniu Ducha Świętego apostołowie przestali się bać. Zaczęli odważnie głosić Ewangelię i dokonywać cudów. Mieli odwagę narażać się nawet na więzienie i męczeńską śmierć. Apostołowie, z wyjątkiem świętego Jana, zginęli śmiercią męczeńską.

Od chwili zesłania Duch Święty działa nieustannie także w naszym życiu. Żeby przypomnieć sobie, gdzie szczególnie można dostrzec Jego działanie, przeczytajcie teraz fragment podręcznika „Duch Święty w życiu Kościoła”, a następnie wykonajcie zadanie 3 w „Kartach pracy”:

Duch Święty nieustannie działa w Kościele i życiu każdego chrześcijanina. Szczególnie obecny jest jednak w sakramencie bierzmowania, który niedługo przyjmiecie. Warto się do niego dobrze przygotować i modlić się o to, żeby zmienił życie każdej i każdego z was.

A teraz zapraszam Cię do krótkiej refleksji:

Odpowiedz sobie i Panu Bogu w ciszy na kilka ważnych pytań:

• Jak dostrzegasz obecność Ducha Świętego w swoim życiu?

• Jak modlisz się do Niego?

• Jak prosisz o Jego dary?

• Jak starasz się dobrze przygotować do sakramentu bierzmowania?

• Jakie postanowienia podejmiesz, aby Duch Święty był coraz bardziej obecny w twoim życiu?

• Jak będziesz przeżywał uroczystość Zesłania Ducha Świętego? O co chcesz Go prosić?

Zadanie 4. Rozwiąż krzyżówkę.

Klasa

Katecheza 55 - Uroczystość Trójcy Przenajświetszej

wprowadzenie do tematu

W kalendarzu liturgicznym jest wiele świąt i uroczystości, które nazywamy ruchomymi. Jak wiemy z poprzednich katechez, ich datę wyznacza termin najważniejszej uroczystości, tj. zmartwychwstania Chrystusa. Wykonaj teraz zadanie 1 z „Kart pracy”, ze str. 91 aby jeszcze raz przypomnieć sobie, kiedy obchodzimy najważniejsze uroczystości w roku liturgicznym.

Bardzo trudno dokładnie wyjaśnić prawdę naszej wiary, że Pan Bóg jest Jeden, ale w trzech Osobach. Próbowali tego dokonać wielcy uczeni i wielcy święci, ale udało się to tylko połowicznie. Przeczytajmy teraz część podręcznika „Historie życiem pisane”, która pokazuje, jak wielcy święci chcieli zrozumieć tę prawdę.

Od wieków ludzie próbowali przeniknąć tę wielką tajemnicę naszej wiary. Jak to jest możliwe, że jest Jeden Bóg w Trzech Osobach: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty? Niektórzy święci tę ważną prawdę próbowali przybliżać przez proste porównania.

Na przykład św. Patryk, kiedy głosił Dobrą Nowinę w Irlandii, o Trójcy Świętej mówił, posługując się listkiem koniczyny, który składa się jakby z trzech części, a mimo to stanowi jeden listek.

Musimy jednak pamiętać, że żadne z porównań tak naprawdę nie wyjaśni nam, na czym polega tajemnica Trójcy Świętej. W ten sposób możemy poznać jedynie jej okruszyny. Człowiek swoim rozumem nie jest bowiem w stanie przeniknąć Pana Boga, ale to nie znaczy, że stawianie takich pytań jest czymś złym. Świadczy raczej o tym, że o Nim myślimy, że jest dla nas Kimś ważnym i dlatego chcemy Go bliżej poznać.

O tym, że nie jest to możliwe, w bardzo ciekawych okolicznościach przekonał się św. Augustyn, który również próbował tę prawdę zrozumieć. Otóż przechodząc kiedyś brzegiem morza, zauważył chłopca, który muszelką przelewał wodę do dołka na brzegu plaży. Augustyn patrząc na to, co robi ten chłopiec, stwierdził, że nie jest możliwe, aby woda z morza została przelana do wykopanego przez niego dołka. Wówczas chłopiec rzekł do świętego: – Prędzej ja przeleję tę wodę z morza do dołka, niż ty zrozumiesz tajemnicę Trójcy Świętej.

• W jaki sposób św. Patryk próbował wyjaśnić Irlandczykom prawdę o Trójcy Świętej?

• Jakiej rady udzielił chłopiec św. Augustynowi?

• Czego uczy nas ta historia?

Istnienie Trójcy Świętej jest prawdą chrześcijańskiej wiary. Wierzymy w nią dlatego, że została objawiona przez samego Boga, w ciągu wieków historii zbawienia, a szczególnie w Jezusie Chrystusie. Nie można być chrześcijaninem, nie wierząc w Trójcę Świętą. Na ile to możliwe, powinniśmy próbować zrozumieć tę prawdę, ale najważniejsze jest to, żeby w nią wierzyć, bo tak Pan Bóg objawił.

Wyjaśnienie istoty Trójcy Świętej jest niezwykle trudne. Mówimy, że jest ona tajemnicą wiary. Jednak chrześcijanie przez wieki historii próbowali ją choć trochę zrozumieć i wyjaśnić. Prawda o Trójcy Świętej została jednoznacznie zdefiniowana na soborach w Nicei (325 r.) i Konstantynopolu (381 r.) i zapisana w Wyznaniu wiary. Podkreślając równość wszystkich Osób Boskich, Synod Toledański XI w 675 roku nauczał:

„Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym, co Ojciec i Syn, to znaczy jednym Bogiem co do natury”.

Oznacza to, że wszystkie Osoby Boskie mają takie same cechy Boskie (naturę), więc są jednym Bogiem.

Jednocześnie podkreślano fakt, że różnią się One między sobą i dlatego są odrębnymi osobami. Ten sam synod ujął tę prawdę w następujący sposób:

„Ojciec nie jest tym samym, kim jest Syn, Syn tym samym, kim Ojciec, ani Duch Święty tym samym, kim Ojciec czy Syn”.

Oznacza to, że Osoby Boskie różnią się między sobą i nie są jedną osobą, ale trzema różnymi osobami.

Pomocą w nieco lepszym zrozumieniu tej prawdy może być wykres zamieszczony w podręczniku w części „Zapamiętaj”.

W miejscu notatki zapisz słowa:

W pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego obchodzimy Uroczystość Trójcy Przenajświętszej, w której wspominamy najważniejszą prawdę chrześcijaństwa: istnieje Jeden, Jedyny Bóg, ale w Trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jako chrześcijanie powinniśmy zawsze oddawać cześć Trójcy Świętej i naśladować Jej wzajemną miłość.